486

“Fijn om je weer te zien, Sophie,” zegt Mr Johnson.
“Hoe gaat het met u?”
“Best goed. De revalidatie gaat me niet snel genoeg, maar eigenlijk mag ik niet klagen.” Mr Johnson gaat haar voor naar de woonkamer.
“Wat wilt u vandaag doen?” vraagt Sophie.
“Het is prachtig weer hè? Ik heb wel zin in een wandeling, jij ook? Zou je een stukje willen rijden in mijn auto?”

485

“Hé, wat doen jullie hier?”
Maureen schrikt. Het is toch niet te geloven, net als de de bruidswinkel uit lopen, komen ze Aster tegen.
“Oh, Sophie! Ga je trouwen? Wanneer?”
“Eh, ik ga niet trouwen,” zegt Sophie. Heleen kijkt van Aster naar Maureen. Wie is deze vrouw?
“Ik ga trouwen,” zegt Maureen, ze heeft niet het idee dat ze keus heeft.

484

Maureen kijkt op de klok. “We moeten gaan, Sophie zou ons om elf uur ontmoeten bij de bruidswinkel.”
“Fijn dat we weer eens goed hebben kunnen praten,” zegt Heleen, onderweg naar de winkel. Maureen zwaait, ze ziet Sophie al staan. Nadat Heleen en Sophie elkaar de hand hebben geschud gaan ze de winkel binnen. Een keurige dame in mantelpak komt naar ze toegelopen. Maureen zegt haar naam, en dat ze een afspraak heeft.

483

“Nou Nigel, ik ga maar eens. Wens me succes.” Maureen staat met een zucht op.
“Veel succes Maureen. Straks, en morgen. Ik ben heel benieuwd of je iets moois vindt.”
Het is fris buiten, Maureen knoopt haar jas iets hoger dicht en trekt een sprintje naar de metro. Ze hoeft haar zus en de rest niet van het vliegveld te halen, ze kan meteen door naar het hotel in Argyle Street. Daar meldt ze zich bij de receptie.

482

Maureen heeft net de enorm lange mail van Sophie gelezen, waarin ze vertelde over het bezoek van Aster. Wat een ontwikkelingen. Aster die dus vreemdgaat, de hele boel aan elkaar liegt en zelf niet begrijpt wat ze nu precies verkeerd doet. En dan heeft ze haar telefoon ook nog laten liggen. Zelf zou ze zeggen: kom maar halen, maar ze denkt dat Sophie ‘m wel zal gaan brengen. Hoewel… het lijkt erop alsof er ook bij Sophie nu wel een grens bereikt is.

481

“Tjonge jonge, wat een dag,” zegt Sophie als Cees en Aster vertrokken zijn.
Cees had zich nogal opgelaten gevoeld, en wilde zo snel mogelijk weer weg. Dat kwam Sophie en Timothy wel goed uit. Cees had tegen Aster een opmerking gemaakt over de hoeveelheid drank die ze genuttigd had, en hij had gezegd dat hij een hotelkamer voor haar zou regelen voor vannacht. Hij zou zelf weer terug naar huis gaan, hij was juist met Gerrie in gesprek geweest toen Aster belde, dus hij moest zo snel mogelijk weer terug.

480

“Hé Dieter, met Sophie. Hoe gaat het?”
“Niet zo goed. Aphrodite is behoorlijk overstuur. Ze vindt het vreselijk dat zij en Aster nu ruzie hebben… Dat heb je neem ik aan gehoord?”
“Ja, dat heb ik gehoord. Aster is nu bij ons. Zij zit er ook behoorlijk mee en wil het graag goed maken. Kan ik anders Aphrodite even spreken, of gaat dat niet?”

479

Nadat Sophie het vertaald heeft, dat Aster zegt dat ze niets verkeerd heeft gedaan en alleen maar heeft geprobeerd te helpen, zegt Timothy: “Ik geloof best dat je het allemaal met de beste bedoelingen doet. Maar geloof je nu echt dat jij niets verkeerd doet?”
Aster zucht en neemt nog een slok.

478

Sophie dekt snel de tafel, terwijl Timothy een nieuwe fles wijn open maakt.
“Ik moet ook nog van de ruzie vertellen,” zegt Aster.
“Ja, maar dat moet dan wel in het Engels,” zegt Sophie, “Timothy is er nu bij.”
“Vorige keer vond hij het toch ook goed dat we Nederlands praatten?” zegt Aster.
“Ja, en dat was heel lief van hem, maar we gaan hem niet elke keer buitensluiten.”
“Vooruit dan maar. Of kun jij het vertalen, het is een nogal ingewikkeld verhaal.” Aster schept haar bord vol met rijst, kip en saus.

477

Timothy is naar beneden gekomen om zijn glas bij te vullen. “Is het hier gezellig?” vraagt hij. Hij begroet Aster met een handdruk en hij geeft Sophie een kus. “Zou jij niet gaan koken?” zegt hij zacht. Sophie schrikt als ze ziet hoe laat het is. “Ja, ik ga koken,” zegt ze. Timothy verdwijnt weer naar boven, en Sophie gaat zich met het eten bezighouden. “Vertel intussen maar verder,” zegt ze tegen Aster. “Weet Joep ervan?”